جو یکی از غلات عالی است که معمولا در تهیه نان و انواع مختلفی از مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. این روزها جو به طور گسترده در سرتاسر جهان استفاده می شود. جو به دلیل داشتن گربوهیدرات های پیچیده دارای نمایسه گلایسمی پایینی است و باعث می شود قند خون به آرامی افزایش یابد.
مصرف جو همراه با سبوس می تواند خطر چاقی، دیابت، بیماری های قلبی را کاهش دهد. همچنین مواد این چنینی میتواند سلامت بدن را بیشتر کند و باعث سلامت موها، افزایش انرژی و کاهش وزن گردد.
جو دارای میزان پتاسیم بالایی است این امر باعث میگردد که برای افراد مبتلا به فشار خون یک زینه عالی باشد
آهن، فسفر، کلسیم، منیزیم، منگنز و روی موجود در جو می تواند در ایجاد و حفظ ساختار استخوان ها و قدرت آن ها مفید باشد. تعادل دقیق از فسفر و کلسیم برای سلامت استخوان ها ضروری است.
باید دقت کرد که در زمان آرد جردن جو، حتما از جو تمیز و شسته شده استفده نمود، اگر قبل از تولید آرد جو کمی آن را تفت به هضم بهتر آن کمک میکند و خواص سلامت بخش آن را افزایش می دهد.
غلات جو
خاستگاه واقعی جو هنوز ناشناخته است. اما بسیاری از محققین، خاستگاه این گیاه را کوه‌های زاگرس در غرب ایران، آناتولی جنوبی و فلسطین می‌دانند. بر پایه نظریه والیوف، مبدأ جوی ریشک دار و غلاف دار، کشور اتیوپی و شمال آفریقا و مبدأ نوع بدون ریشک، ریشک کوتاه و کلاهک دار، آسیای جنوب شرقی، به ویژه چین، ژاپن و تبت است.
جو برای تعداد زیادی از مردمان نواحی سردسیر و خشک (به ویژه خاور میانه و شمال آفریقا) منبع غذایی مهمی به‌شمار می‌رود. البته امروزه بیشتر برای خوراک دام و تهیهٔ فراورده‌های تخمیری از این گیاه استفاده میکنند.
مقاومت گیاه جو
جو یکی از سازگارترین غلات است که در شرایط آب و هوایی مساعد، در خاک حاصلخیز که قابلیت نگهداری آب در آن زیاد باشد، و همچنین در خاک‌هایی که PH آنها بین ۷ تا ۸ باشد تولید میشود. این گیاه نسبت به گندم در برابر خشکی مقاوم تر است و بنابراین در آب و هوایی که آب، سبب محدود کردن تولید غلات میشود، جو میتواند بیشترین محصول را تولید کند.
جو از لحاظ مقاومت به سرما، نسبت به گندم در ردیف پایین‌تری قرار میگیرد؛ بنابراین به نظر می‌رسد که کشت جوی پاییزه در مناطق سردسیر چندان اطمینان بخش نباشد. در مقایسه با سایر غلات، جو نسبت به شوری خاک، چه در مرحله جوانه زنی و چه در مراحل دیگر مقاوم تر است.
انواع جو نسبت‌به دما
در خصوص واکنش به دما، سه نوع جو موجود است: نوع بهاره که به سرما حساس بوده و بنابراین در بهار کاشته میشود. نوع پاییزه که در فصل پاییز کاشته میشود و تا فرارسیدن فصل بهار، سنبله تولید نمی‌کند. نوع حد واسط که نسبت به سرما مقاومت کمتری داشته و در نقاط نسبتاً گرمسیر در هر دو فصل بهار و پاییز کشت میشود. جوی بهاره و پاییزه را نمی‌توان همچون گندم بهاره و پاییزه که تفاوت دانه آنها کاملاً مشخص است، تشخیص داد. جوی پاییزه در بسیاری از نواحی نیمه خشک که بارندگی آنها غالباً در فصول گرم سال (بهار و تابستان) انجام میشود، تقریباً ۱۰ تا ۱۴ روز زودتر از گندم پاییزه کاشته میشود. جوی بهاره را هم تا آنجا که امکان دارد باید زودتر کاشت. البته جو نسبت به سرمای بهاره (دمای زیر صفر) نسبت به گندم حساس تر است. کشت زودتر جوی بهاره سبب میشود که محصول جو قبل از فرارسیدن ایام گرم و خشک، برسد. تأخیر در کشت جو سبب لاغری دانه، عملکرد پایین و… میشود.
چرا به جو، شاه غلات گویند؟
“خواص جو” به عنوان یکی از غلات سبوس دار قرار می گیرد که از برترین خواص این دانه می توان به زیبایی پوست و مو، سلامت قلب، جلوگیری از دیابت و تناسب اندام اشاره کرد که البته تنها بخشی از خواص جو است که در ادامه خواهید خواند. این گیاه ممکن است به اندازه گندم یا جوی دوسر محبوب نباشد، اما جو به هر روی،”شاه غلات” خوانده می شود. این عضو خانواده گندم به دلیل داشتن دانه و آب شناخته شده است. در این مطلب به بررسی تمام فواید جو خواهیم پرداخت. از جو می توان برای دادن طعمی غنی به سوپ ها، سالادها و خورش ها استفاده کرد.
حال این غلات برای شما چقدر مفید است؟
به طور کلی جو در طب سنتی به سه صورت مختلف استفاده می شود :
- جوی کامل که دانه با سبوس روی آن باشد و فقط دنباله آن را کنده شده باشد.
- جوی مقشر یا پوست گرفته شده
- جوی سفید شده بدون پوست و سبوس که در اصطلاح به آن جوی مرواریدی می گویند.
- جوی کامل معمولاً برای تهیه غرغره ها به کار می رود و در سایر موارد از جوی کاملا سفید و یا مقشر استفاده می گردد.
ارزش غذایی جو
جو معمولا در دو شکل یافت میشود. در جو پوست‌کنده فقط پوست غیرخوراکی جدا شده و جوانه و گیاهک باقی می‌ماند؛ ولی در شکل دیگر علاوه بر پوست، سبوس نیز از جو جدا میشود.
یک فنجان جو (حدود ۱۸۴ گرم) پوست‌کنده محتوی مواد مغذی زیر است:
۶۵۱ کالری انرژی؛ ۲۲/۹۶ گرم پروتئین؛ ۴/۲۳ گرم چربی؛ بدون کلسترول؛ ۱۳۵ گرم کربوهیدرات؛ ۳۱/۸ گرم فیبر؛ ۶۱ میلی‌گرم کلسیم؛ ۶/۶۲ میلی‌گرم آهن؛ ۱/۱۸۹ میلی‌گرم تیامین (ویتامین B۱)؛ ۰/۵۲۴ میلی‌گرم ریبوفلاوین (ویتامین B۲)؛ ۸/۴۷۱ میلی‌گرم نیاسین (ویتامین B۳)؛ ۰/۵۸۵ میلی‌گرم ویتامین B۶؛ ۳۵ میکروگرم فولات (ویتامین B۹)؛ ۲۴۵ میلی‌گرم منیزیم؛ ۴۸۶ میلی‌گرم فسفر؛ ۵/۱ میلی‌گرم زینک.
خواص جو
- رفع تشنگی
- فرو نشاننده تب های گرم و تب سل
- مالت در هضم غذاهاینشاسته ای بسیر مفید است
- خونسازی
- افزایش ترشح شیر
- تسکین غلیان صفرا و خون
فواید سلامتی بسیار مهم جو چیست؟
جو حاوی تمام مواد مغذی است که برای حفظ بهینه سلامتی بسیار لازم و ضروری هستند. از قلب در برابر بیماری های مختلف محافظت می کند. همچنین از کلیه ها، مجاری ادراری، کبد، استخوان ها و مفاصل نیز محافظت می کند و عملکرد طبیعی آنها را تضمین می کند. جو همچنین فواید دیگری نیز دارد، که همه ی آن ها را بررسی خواهیم کرد.
کاهش فشار خون و کلسترول
مصرف منظم جو می تواند به تثبیت فشار خون و پایین آمدن سطح کلسترول بالا در خون کمک کند. جو سرشار از فیبر محلول است، نوعی فیبر که در کاهش LDL در خون مفید است. جو غلاتی است که می تواند در سبد خرید محصولات لاغری قرار گیرد.
جو به دلیل دارابودن انواع اسیدهای آمینه‌ی ضروری و مقدار بالای فیبر به کاهش وزن کمک میکند. جو در تنظیم قند خون مؤثر است و از افت‌وخیز شدید قند خون که موجب افزایش ذخیره‌ی چربی میشود، جلوگیری میکند. جو غلاتی است که می تواند در سبد خرید محصولات ضد دیابت قرار گیرد.
با اینکه جو نسبت به سایر غلات کالری پایین‌تری دارد، ولی به شما کمک میکند تا مدت طولانی‌تری سیر بمانید. بنابراین نیازی نیست به‌طور مکرر غذا بخورید.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
